Το χριστουγεννιάτικο τραπέζι είχε μια ιερότητα επιβάλλοντας στους νοικοκυραίους να θυμηθούν τους φτωχούς. Για αυτό, το πρώτο κομμάτι από το τσουρέκι το έδιναν σε έναν ζητιάνο. Το βασικό ψωμί για τις ημέρες των Χριστουγέννων είναι το Χριστόψωμο και και οι Χριστοκουλούρες. Πρόκειται για ψωμί ειδικά ζυμωμένο και γεμάτο συμβολισμούς σχετικούς με συμβολικές ιδιότητες της βασιλόπιτας. Το Χριστόψωμο ταυτίζεται με το πρόσφορο της ημέρας, γιατί κοσμείται με σταυρό και αποτυπωμένη σφραγίδα στο κέντρο. Στις τέσσερεις άκρες του καρβελιού έχει από ένα καρύδι και στην υπόλοιπη επιφάνεια αμύγδαλα και σουσάμι. Ανήμερα τα Χριστούγεννα, προσφέρονταν οι Χριστοκουλούρεςστους βαπτιστικούς και τις βαπτιστικές, στους συγγενείς, στους γείτονες και στους κουμπάρους. Όσες νοικοκυρές διέθεταν κι άλλα γλυκά, πρόσθεταν δίπλες, κουραμπιέδες και μελομακάρονα. Μια μικρή Χριστοκουλούρα την κρεμούσαν στο εικονοστάσι και διατηρείτο μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα. Τα ξημερώματα των Χριστουγέννων έφτιαχναν και ταλαλάγγια. Το πρώτο λαλάγγι είχε το σχήμα του σταυρού και το έβαζαν στα εικονίσματα του σπιτιού ενώ τα υπόλοιπα τα χάριζαν σε γείτονες ή σε πιο φτωχούς ανθρώπους ως ένδειξη αγάπης. Στα περισσότερα χριστουγεννιάτικα γεύματα στη Μεσσηνία κύριο κρέας είναι το χοιρινό μαγειρεμένο με λαχανικά (χοιρινό φρικασέ με σέλινο) και πιο σπάνιο το κατσικάκι (κατσικάκι φρικασέ με άγρια χόρτα). Τα χριστουγεννιάτικα γλυκά ήταν οικουραμπιέδες και τα μελομακάρονα. Στο χωριό Δεσύλλα έφτιαχναν και μπακλαβά. Στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι ακόμη και τα ψίχουλα και τα απορρίμματα του τραπεζιού θεωρούνταν ιερά. Για αυτό, τα συγκέντρωναν σε μια σακούλα για να τα σκορπίσουν στα κτήματά τους για να βοηθήσουν στην καρποφορία των δέντρων (λεμονιές, πορτοκαλιές, μηλιές).